ఒక వ్యక్తి సర్వం కోల్పోయి రోడ్డున పడ్డాడు. దిక్కు లేని వాడయ్యాడు. ఒకనాడు సమాజంలో గౌరవంగా బతికిన బాల సుబ్బయ్య ఇప్పుడు తలదాచుకుని బతకాల్సి వస్తోంది. జాలసుబ్బయ్య ఏ పాపం చేయలేదు. నేరం చేయలేదు. ఒకరికి మోసం చేయలేదు. కాని ఆయన చితికిపోయాడు. చిల్లిగవ్వ లేకుండా భయం భయంగా బతుకుతున్నాడు. ఎప్పుడూ పది మందికి లేదనకుండా, కాదనకుండా అన్నం పెట్టిన బాల సుబ్బయ్య ఆకలికి బాధపడుతున్నాడు. సమయానికి భోజనం లేక కన్నీళ్లు మింగుతున్నాడు. కొన్ని వందల మందికి ఉపాధి కల్పించి, వారి జీవితాలకు వెలుగునిచ్చిన బాల సుబ్బయ్య జీవితం చీకటి చేసుకున్నాడు. తనతోపాటు పది మంది మంచి కోరే బాల సబ్బయ్య పది మందిని చూస్తే పారిపోయే పరిస్థితిలో ఉన్నాడు. ఎందుకు? కేరుకు పెద్ద మనిషిగా చెలామణి అయ్యే ఓ నేత నిర్వాకం మూలంగా బాల సుబ్బయ్య జీవితం తలకిందులైంది. ఆఖరుకు కుటుంబాన్ని కూడా చూడలేనంతగా… మారిపోయింది బాల సుబ్బయ్య జీవితం…తన జీవితాన్ని ఇలా అంధకారం చేసిన వ్యక్తిని గురించి చెబుతూ, ఉప్పొంగిన కన్నీళ్లను తుడుకుంటూ బాల సుబ్బయ్య బోరున ఏద్చేస్తున్నాడు. ఎలా బతికిన మనిషిని ఎలా అయ్యానని ఆవేదన చెందుతున్నాడు. ఊరు , వాడ , పల్లె తన పట్నం…రాష్ట్రం దాటి వచ్చి, మాట కోసం కోట్లు పోగొట్టుకున్న వ్యక్తి పడుతున్న వేదన మాటల్లో చెవ్పలేనిది.తాను పడుతున్న ఇబ్బందులు, పడుతున్న బాధలు బాలసుబ్బయ్య నేటిధాత్రితో పంచుకున్నాడు.
కట్టా రాఘవేంద్రరావు; నమస్తే…బాల సుబ్బయ్య గారు…
బాల సుబ్బయ్య: నమస్తే … సార్…
కట్టా: ఎలా వున్నారు?
బాల: ఊపిరికి, ఉసురుకు మధ్య ఊగిసలాడుతున్నాను…
–కట్టా: అలా అనకూడదు… జీవితమే ఒక పోరాటం… అన్యాయం జరిగినప్పుడు న్యాయం కోసం కొట్లాడి సాధించాలి.
బాల; నేను ఒక వ్యక్తితో అయితే పోరాటం చేయలగిగేవాడినే… సార్…కాని అవతల వ్యక్తి ముసుగులో అక్రమ వ్యవస్థ వుంది. దాన్ని డీ కొట్టలేక, బతకలేక , పారిపోలేక బతుకుతున్నాను. ఆకలిని ఎదుర్శొంటూ బతుకుతున్నాను. సమాజానికి దూరంగా బతుకుతున్నాను. ఒక నాడు గొప్పగా బతికానని చెప్పుకునేందుకు బతుకుతున్నాను. నేను ఏ తప్పు చేయలేదు. అయినా భయం, భయంగా బతుకుతున్నాను. మంచి వాళ్లు ఇలా బతుకుంటే, నన్ను మోసం చేసిన కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డి లాంటి వారు మాత్రం నవ్వుతూ బతుకుతున్నారు. హుజూరాబాద్లో నవ్వు నాకు రక్ష్మ నేను నీకు రక్ష అనుకుంటూ, పెంచి పెద్ద చేసిన పార్టీని ఇద్దరూ వదులుకొని, నీతి మంతులుగా తమను తాము (ప్రచారం చేసుకుంటున్నారు. అది చూస్తూ….మంచికి ఈ లోకంలో స్థానం లేదని తెలుసుకొని బతుకుతున్నాను.
.. సార్… ఆకలిని ఆపుకోలేను. దుర్మార్గాన్ని ఊస్తూ బతకలేను. కాని ఏం చేయగలను. అసమర్హ్భుడి జీవితయాత్ర సాగిస్తున్నాను.
కట్టా: బాల సుబ్యయ్య ఏమిటీ మీకు జరిగిన అన్యాయం?
బాల సుబ్బయ్య: మాది ఆంధ్రప్రదేశ్ ప్రకాశం జిల్లా…నేను వదిహేనేళ్లుగా ఎల్అండ్టి కంపనీలో వని చేశాను. పలు రకాల పనులు చేయిస్తూ వుంటాను. ఒకరోజు నాకు ఓ ఫోన్ వచ్చింది. తెలంగాణలో జరుగుతున్న మిషన్భగీరథ పనుల్లో పైపుల జాయింట్ ఎలా చేయాలన్నది తెలియక కాంట్రాక్టర్లు ఆపసోపాలు పడుతున్నారట. ఆ సమయంలో ఎవరెస్టు కంపనీ నుంచి జనరల్ మేనేజర్ ఫోన్ చేశారు. ఆ ఉద్యోగి నాకు ఇది వరకు పరిచయం. వాళ్లు చేసే కాంట్రాక్టు పనుల కోసం మనుషులు కావాలని చెప్పినప్పుడు పంపించేవాణ్లి. అలా వాళ్లు నాకు తెలుసు. ఒకరోజు ఫోన్ చేసి మిషన్ భగీరథ పనులు మా కంపనీచేస్తోంది. పైపుల జాయింట్ అన్నది ఎలా చేయాలో అర్ధం కావడంలేదు. ఓసారి వస్తే మాట్లాడదామంటే రావడం జరిగింది. వచ్చాను… ఎలా చేయాలో చూపించాను. దాంతో సిద్ధిపేట జిల్లా హుస్నాబాద్లో ఆ పనులు కొంత కాలం చేయించుకున్నారు. తర్వాత ఈ పనులు నువ్వే సబ్ కాంట్రాక్టు తీసుకొని పూర్తి చేయమన్నారు. సరే నాలుగు రూపాయలు మిగులతాయి కదా? పైగా మేమే కాంట్రాక్టు తీసుకుంటే పని కూడా త్వరగా పూర్తి చేసుకొని వెళ్లిపోవచ్చు. అని నా మనుషులను రప్పించుకొని, హుస్నాబాద్లో ఆఫీసు తీసుకొని పనులు మొదలు పెట్టి పూర్తి చేశాను. అప్పటికే నేను బిల్లుల గురించి అడుగుతూనే వున్నాను. వనులైతే పూర్తి కాని అంటూ వాళ్లు వాయిదా వేస్తూ వచ్చారే గాని, మోసం చేస్తారని ఊహించలేదు. వాళ్లు బిల్లులు ఇవ్వడం లేదనినా దగ్గర పని చేస్తున్నవారికి ఇవ్వకుండా వుండలేను. వాళ్ల వాళ్ల అవసరాలు వారికి వుంటాయి. కుటుంబాల పోషణ కోసమే పనిచేస్తున్నారు. ఇతర మెటీరియల్కు డబ్బులు కావాలి. అందుకోసం మా ఊరిలో అప్పులు చేశాను. తెచ్చి ఇక్కడ పనులు పూర్తిచేశారు… ఇక అప్పుడు మొదలైంది నాకు వాయింపు…
– కట్టా; ముందూ వెనుక ఆలోచించకుండా ఎలా నమ్మారు?
బాల సుబ్బయ్య: కొంత కాలం వారితో నాకు వున్న సాన్నిహిత్యం నమ్మాను. అయితే అప్పుడు నేను మనుషులను పంపడం వరకే నా పని. కాని ఇలా కిరికిరి పెడతారని మాత్రం తెలియదు. మొదట కొన్ని పనులకు బిల్లులు బాగానే ఇచ్చారు. కాని నన్ను నమ్మిస్తున్నారని అనుకోలేదు. నేను మోసపోతానని ఊహించలేదు. అడిగిన సమయానికి బిల్లులు ఇస్తుండడంతో నేను మరింత నమ్మకం పెంచుకున్నాను. వాళ్లు మోసం చేయడానికి సిద్ధపడుతున్నారని తెలుసుకోలేకపోయాను. మొదట సరిగ్గా ఇచ్చిన వాళ్లు, తర్వాత కాస్త ఆలస్యం చేస్తున్నా గట్టిగా అడగడానికి నాకు మొహమాటం అడ్డం వచ్చింది. అవతల పెద్ద పెద్ద వాళ్లు. కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డి అధికార పార్టీ ఎంపి. పైగా అపోలో ఆసుపత్రులు. ఇన్ని చూస్తూ కూడా వాళ్లు మోసం చేస్తారని అనుకుంటామా? చేసిన వనులకు మరిన్ని పనులు వస్తాయని అనుకుంటామే తప్ప, మోస పోతామని అనుకోం… ఇదే వాళ్లకు కలిసొచ్చింది. బకరా దొరికాడనుకున్నారు. నాకు నేల నాకించారు. కోలుకోకుండా చేశారు.
కట్టా: మీకు మోసం చేసిన వ్యక్తి ఎవరు ..?
బాల సబ్బయ్య! నన్ను నమ్మించి మోసం చేసింది మాజీ ఎంపి. కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డి.
కట్టా: ఎంపి పేరు మీద ఎలాంటి సంస్థ ఉండదు కదా?
– బాల : అవును సార్…ఎవరెస్టు కంపనీ అన్నది కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డి కొడుకు పేరు మీద ఉంది. నాయకులు దేని నుంచైనా తప్పించుకునేందుకు అదే కదా? చేస్తుంటారు. నా విషయంలోనూ అదే చేశారు.
– కట్టా: నేరుగా ఆయనతో మాట్లాడి ఈ డీల్ కుదుర్చుకున్నారా?
– బాల సుబ్బయ్య?: భలే వారు సార్… ఆయనతో మాట్లాడడం అన్నది తర్వాత. పెద్ద పెద్ద కంపనీలకు నా లాంటి చిన్న కాంట్రాక్టర్ వెళ్లి వాళ్లతో మాట్లాడాల్సిన పరిస్థితి వుండదు. ఆ కంపనీలోనే ఉన్నత స్థానంలో వున్న ఉద్యోగులే అన్నీ మాట్లాడుతుంటారు. మా విషయంలోనూ అదే జరిగింది. కాకపోతే నాకు అన్యాయం జరిగిందన్న సంగతి కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డికి తెలుసు. తెలిసినా ఆయన స్పందించ లేదంటే కావాలనే వాళ్లు అన్యాయం చేస్తున్నారని అర్ధమైంది. దాంతో తేరుకున్న నేను కొండాను కలవాలని ప్రయత్నించగా…ప్రయత్నించగా ఒకసారి కలిశారు. అప్పుడు సరే …సరే అంటూ ముక్తాయించారు. అయినా నాకు బిల్లులు రావడం లేదు. దాంతో మళ్లీ ఆయనను కలిశాను. అయినా నాకు బిల్లులు రాలేదు. దాంతో హుస్నాబాద్ ఎమ్మెల్యే ఒడితల సతీష్తో 2018 ముందు ఫోన్ చేయించా… అప్పుడు కొండా విశ్వేశ్వరెడ్డి ఎమ్మెల్యేను ఆ విషయం నీకు సంబంధం లేదు. వదిలేయ్ అన్నాడట. దాంతో ఆ ఆశ కూడా పోయింది. ఎందుకుంటే అప్పుడు ఇద్దరూ ఒకే పార్టీలో వున్నారు. తర్వాత చాలా మందిని కలిశాను. పిడమర్తిరవిని కూడా తీసుకొని రెండుసార్లు కొండా ఆఫీసులకు వెళ్లాను…కాని పని జరగలేదు. ఏళ్లు గడిచిపోతున్నాయి. నా అప్పులు పెరిగిపోయాయి. వాటికి మిత్తికి మిత్తి పెరిగి, కోట్లకు చేరుకున్నాయి. వాటిని ఎలా తీర్చాలో తెలియక, ఎలా బతకాలో అర్ధం కాక త్రిశంకు
స్వర్గంలో వున్నాను.
కట్టా: అసలు కుటుంబంతో సహా… అన్న నిర్ణయం తప్పు కదా?
బాల: మరి ఏం చేయమంటారు సార్… ఇక నాకు మిగిలిందేమిటి? ఉన్నది పోయింది. అప్పులు మిగిలాయి. సంపాదన ఆగిపోయింది. మరో పని చేసుకోవడానికి వీలు లేకుండాపోయింది. నాకు అనుభవం వున్న పనికి నాకు పెట్టబడి కావాలి. అవి ఎవరు ఇవ్వాలి.
ఎవరి వద్దకు నేను వెళ్లి మళ్లీ అడగాలి. కొత్త వారిని అడగలేను. మా ఊరికి వెళ్లలేను. ఊరిలో మరింత అప్పు చేయలేను. నా భార్యా పిల్లల్ని పైతం ఊరు దాటిపోకుండా కట్టిడి చేసి, ఊరంతా బాల సుబ్బయ్య దివాళా తీశాడని తెలిసిన తర్వాత నాకు ఎవరు సాయం
చేస్తారు? చేసిన వనికే బిల్లులు రాక సతమతమౌతున్నాను. నా బాధ చెప్పుకోవాల్సిన వాళ్లందరికీ చెప్పుకున్నాను. విన్నారు. వదిలేశారు. అందరూ అయ్యో అన్నవాళ్తే…కాని సాయం చేసిన వాళ్లు లేరు. మాట సాయం చేద్దామనుకున్నవాళ్లు కూడా మనకెందుకు
అని వదిలేసినవాళ్లే…నాకు ఇక్కడ, వాళ్లు తప్ప మరొకరు తెలియదు. మెరపెట్టుకున్నాను. (భతిమిలాడాను. నా పరిస్థితి వివరించాను. అయినా కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డి మనసు కరగలేదు. ఇంకేం చేయమంటారు? ఎలా బతకమంటారు? పూలమ్మిన చోట కట్టెలమ్ముకొనైనా బతకొచ్చు. కాని ఊరు కాని ఊరులో నేను కూలీ చేసుకోలేను. కష్టపడిన సొమ్ము పోయింది. పేరు పోయింది. అప్పులు మిగిలాయి. నా జీవితాంతం కష్టపడినా అంత సొమ్ముసంపాదించగలనా? పెద్ద పెద్ద పనులు చేస్తే కొద్దిగా ఎక్కువ ఆదాయం వస్తుందని కాంట్రాక్టులు చేస్తామే తప్పు మొత్తానికి మునిగిపోయేందుకు ఎవరైనా చేస్తారా? నేను ఇప్పుడు నిండా మునిగి వున్నాను. నన్ను ఈ స్థితికి తీసుకొచ్చిన పెద్ద మనిషి మంచిగా వున్నాడు. నేను ఆకలికి అలమటిస్తున్నాను. నా కుటుంబాన్ని పస్తులుంచుతున్నాను. కన్నీళ్లు దిగమింగి బతుకుతున్నాను… ఇప్పుడు చెప్పుండి, నాకు దారి చూపించండి. కనీసం మీరైనా నా బాధ ఏమిటన్నది తెలుసుకుంటానన్నారు. అలా వినేందుకు కూడా ఎవరూ ముందుకు రావడంలేదు. నా కన్నీళ్లను ఆపే శక్తి నాకు కూడా లేకుండాపోయింది. అందుకే ఆ పని చేయాలనుకున్నాను… అలా చేస్తానని కూడా కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డికి భహిరంగ లెటర్ కూడా రాశాను. అయినా ఆయనలో స్పందనలేదు. అంటే ప్రాణాలు పోసే ఆసుషత్రులు నడుపుకుంటూ, నా ప్రాణాలు తీసుకుంటానని అంటే కూడా కనికరం చూపించలేదు. అలాంటి వ్యక్తి నీతి, నిజాయితీ, ప్రాంతం, అభివృద్ధి అని మాట్లాడుతుంటే నాకు ఎంత రగిలిపోతుందో చెప్పలేనండి. తప్పులు చేసేవాళ్లు అలా నీతులు చెప్పి మోసం చేస్తారని చెప్పడానికి నా జీవితమే ఒక సాక్ష్యం.
కట్టా: ఎంత కాలం ఈ అజ్ఞాతవాసం?:
బాల: మరి ఏం చేయమంటారు సార్…నేను ఏం కూలీ చేయాలి. ఆ అప్పులన్నీ ఎలా తీర్చాలి. అప్పులు తీర్చకుంటే ఇచ్చిన వాళ్లు ఊరుకుంటారా? నా సమస్యలు విని వదిలేస్తారా? అందుకే ఇప్పటికైనా మీ ద్వారా ప్రభుత్వానికి, పెద్దలకు తెలియాలని, నాకు జరిగిన అన్యాయం ఎవరికీ జరగొద్దనే మీ దగ్గరకు వచ్చాను. మిషన్ భగీరథ బిల్లులన్నీ ప్రభుత్వం ఎవ్పుడో చెల్లించేసింది. కాని (ప్రభుత్వాన్ని అబాసు పాలు చేస్తూ, బిల్లులు తీసుకొని, నా లాంటి వాడి కష్టం దోచుకొని పెద్ద మనుషులుగా చెలామణి అవుతున్న వారి బండారం (ప్రజలు తెలియాలి. ఆ నాయకుడి మాటలు విని ఎవరూ మోసపోవద్దు. కాకపోతే ప్రభుత్వం ఇప్పటికైనా నేను పడుతున్న బాధలు తెలుసుకొని, నాకు న్యాయం చేయాలని కోరుతున్నాను. నాకు నేనుగా రాలేదు. నన్ను రప్పించి మోసం చేశారు. అలా నమ్మడమే తప్పు అనుకుంటే ఈ లోకంలో ఇక నమ్మకమనే పదమే వుండదుసార్… అలా నాలాంటి వాడిని మోసం చేసి, పైకి నీతులు చెప్పే వాళ్లు సమాజాన్ని సర్వనాశనం చేస్తారు సార్…
ఆ కట్టా: పది మందికి నిత్యం అన్నం పెట్టిన చేయి, ఆసరా కోసం చూడాల్సివస్తుందని ఎప్పుడైనా అనుకున్నారా?
బాల సబ్బయ్య?: లేదు సార్…నేను మంచిగా వుంటే మరో పది మందికి ఆకలి తీర్చేవాడిని.. ఎంతోమందికి ఉపాధి కల్పించేవాడిని. ఒక్కరు చేసిన మోసం మూలంగా నేను నష్టపోయాను. నన్ను నమ్ముకున్నవాళ్లు మోసపోయారు. నాకు సాయం చేయడానికి అప్పులిచ్చినవాళ్లు నష్టపోయారు. ఇంత మంది జీవితాలు నాశనం చేసిన వ్యక్తి బతికి బాగుపడ్డా, పోయేప్పుడు పట్టుకుపోతారా? ఇంత దుర్మార్మమా? సార్… కనీసం వాళ్లకు మానవత్వం అన్నదైనా వుండదా? అన్నం తినేప్పుడైనా ఒకరిని మోసం చేసి తింటున్నాన్న బాధ కూడా రాకుండా వుంటుందా? అలాంటి వాళ్లను ఏంమనాలో మీరే చెప్పండి.
– కట్టా ; ఇంతకీ ఆ కరపత్రాలు ఎందుకు పంచినట్లు…ఇప్పుడే ఎందుకు పంచినట్లు..?
బాల : ఈ మధ్య కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డి హుజూరాబాద్లో కరపత్రాలు పంచారని తెలిసింది. తాను న్యాయం కోసం పోరాటం చేసే వ్యక్తిగా అందులో ఆయన రాసుకోవడం నన్ను రగిలించింది. ఆయన అసలు స్వరూపం ప్రజలకు తెలియజేసేందుకు నాకు ఇదొక వేధిక అనిపించింది. మామూలు సమయంలో జనానికి పెద్దగా ఆసక్తి వుండదు. ఆయన కరపత్రాలు జనం చూశారని తెలిసింది. అలాగేనా కరపత్రాలు కూడా జనం ఆసక్తిగా చూస్తారని అనుకొని, ఆయన బండారం మొత్తం బైటపెట్టాను. నాకు జరిగిన అన్యాయం కూడా ప్రపంచానికి చాటి చెప్పాను. ఓటు అన్నది ఎంతో పవిత్రమైంది. అలాంటి ఓటు ఒక మోసకారి అసత్య ప్రచారం చేస్తూ, ప్రజలను మభ్యపెట్టడాన్ని చూడలేకపోయాను. ఆయన కరపత్రం చూశాక నాకు కూడా ఇదే పని నేను చేస్తే కుక్కకాటుకు చెప్పుదెబ్బలాగా వుంటుందనుకున్నాను. (ప్రజలకు నేను ఎలా మోసపోయానో తెలుస్తుంది. నన్ను కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డి ఎలా మోసం చేశాడో తెలుస్తుంది. పైగా మోసం చేసే వ్యక్తులు వచ్చి, నీతి, నిజాయితీ అంటూ అబద్దాలు (ప్రచారం చేసి, నన్ను మోసం చేసినల్లే, లక్షలాది మందిని మోసం చేయడాన్ని ఆపాలనుకున్నాను. మోసకారి మాటలు తియ్యగా వుంటాయి. నాకు కూడా ఇలాంటి మాటలే అనేకం చెప్పాడు. అందుకే అలాంటి తేనే పూసిన మాటల వెనుక వుండే విషం గురించి (ప్రజలకు తెలియజేయాలనుకున్నాను. ప్రజలు పొరపాటున కూడా కొండా విశ్వేశ్వరరెడ్డి లాంటి వారి మాటలు వింటే నిండా మోసపోతారని, ప్రజాస్వామ్యాన్ని బతికించాలని కరపత్రాలు పంచాను. దాంతో నాకు, హుజూరాబాద్ ప్రజలకు మేలు జరగాలని కోరుకుంటున్నారు.
కట్టా : నీ కోరిక నెరవేరాలని, మీకు మళ్లీ మంచి రోజులు రావాలని మేమూ కోరుకుంటున్నాము. మీకుమీ బిల్లులు వచ్చి, మీ కుటుంబంతో మళ్లీ మీరు సంతోషంగా బతకాలి ఆల్ ది బెస్టు.
బాల: ధన్యవాదాలు సార్…నాకు ఈ మాత్రం మనో ధైర్యం నిండిందంటే అది మీ వల్లే… ఎన్నికల సమయంలో నా సమస్య పెద్దల దృష్టికి వెళ్లి నా సమస్యలు తీరితే మీ మేలు ఈ జన్మలో మర్చిపోను.